Presentatie grootschalig archeologisch onderzoek Best-Aarle
Zondag 12 november 2017 in Café – Zaal ’t Vrijthof in Oirschot

Op deze studiedag kwamen de verschillende archeologische en bouwhistorische onderzoeken aan bod die de afgelopen jaren zijn uitgevoerd in Best-Aarle, waarbij bijzondere vondsten zijn gedaan die met name tot nieuwe inzichten over de Middeleeuwen en Nieuwe tijd hebben geleid. Zeven sprekers hebben lezingen verzorgt. Het programma zag er als volgt uit:

9.30 uur: rondleiding in de oudste boerderij van Nederland in Best, de Armenhoef, o.l.v. Jan Willem de Kort & Dick Zweers.

Lezingenprogramma Oirschot: 

Lezing 1 door Jan Willem de Kort & Dick Zweers; De Aarlese Hoeve – een boerderij van meer dan zeven eeuwen

Lezing 2 door Eckhart Heunks over het landschapsonderzoek in Best-Aarle

Lezing 3 door Laura Kooistra over het vegetatieonderzoek in Best-Aarle

Lezing 4 door Adrie Tol/Lucas Meurkens over het bewoning in Best-Aarle vanaf de late prehistorie t/m Romeinse tijd

Lezing 5 door Johan Verspay over de bewoning in Best-Aarle vanaf de vroege middeleeuwen t/m nieuwe tijd, incl. historische geografisch onderzoek

Enkele lopende projecten
oktober 2017

• Fysisch geografische bijdrage aan diverse archeologische onderzoeken in Nijmegen.
  Opdrachtgever: gemeente Nijmegen.
• Fysisch geografische bijdrage aan diverse onderzoeken in de regio Tilburg.
  Opdrachtgever: gemeente Tilburg, Archol, ADC.
• Advies/begeleiding AMZ zand- en kleiwinning Geertjesgolf.
  Opdrachtgever: Nederzand.
• Opstartfase grootschalig proefsleuvenonderzoek ViA-15.
  Opdrachtgever: Archol (RWS).

Nijmegen-Noord: vroeg holocene datering van vermoedelijke ‘mega’-restgeul spectaculair eerste resultaat van landschapsonderzoek Zuiderveld.
(05-09-2017)

Afgelopen maanden is een groot gebied in Nijmegen-Noord door de archeologen van Nijmegen met bijdrage van mij met proefsleuven en een kleine opgraving onderzocht. Het betreft een relatief laag gelegen en komachtig gebied met enkele smalle crevassen en omgeven door allerlei meandergordels met een hoge vindplaatsdichtheid (m.n. prehistorie-Romeinse tijd). De insteek van dit onderzoek was sterk gericht op landschapsreconstructie en landgebruik in de prehistorie. Dat het om een zeer oud deel van dit complex stukje rivierenland ging was uit eerder onderzoek wel duidelijk, maar de schatting liepen al jaren uiteen van ‘vroeg-holoceen’ tot ‘zo’n 6000 voor heden’. Een eind augustus ontvangen eerste datering van een stuk eikenhout uit de basis van een vermoedelijke zeer brede restgeulvulling blijkt uit te komen op ruim 9000 jaar oud! Daarmee is er eindelijk meer zekerheid en kunnen we spreken van een kleine doorbraak in een beter begrip van de paleogeografische ontwikkelingen van deze regio. Dat wordt nog een hele puzzel met ter controle enkele aanvullende dateringen uit die 7 meter diepe boorkern. Mooi werk!